Verwijdert ZeroWater thallium?

17 juni 2020

Thallium komt van nature in kleine hoeveelheden voor in de omgeving. Mensen gebruiken thallium niet veel; het werd vroeger voornamelijk gebruikt als rattengif en nu soms als component in de elektrotechnische en chemische industrie. Thallium is gedeeltelijk oplosbaar in water. Hierdoor kan, wanneer de bodem grote hoeveelheden thallium bevat, het zich door het grondwater verspreiden. Thallium kan ook via de adsorptie van slib verspreiden. Dit is hoe thallium ons drinkwater bereikt.

Wat is thallium?

Thallium is een chemisch element uit de hoofdgroep van metalen. Thallium wordt gerekend tot de zware metalen. Het is een zeer zacht en buigzaam metaal. Het heeft van nature een metallische glans, maar wordt blauwgrijs wanneer het in contact komt met zuurstof. Het komt veel voor in de aardkorst en wordt vaak aangetroffen samen met kalium. Er zijn ook veel sporen van thallium in ertsen van koper, lood en zink. Er zijn twee stabiele isotopen van thallium bekend en 25 radioactieve isotopen. Thallium staat in het periodiek systeem met het symbool Tl en atoomnummer 81.

Hoe komt thallium in drinkwater?

Thallium komt van nature voor in de aardkorst en is oplosbaar in water. Daarom, als er hoge concentraties thallium in de bodem zitten, kan het in het grondwater terechtkomen. Thallium kan zich redelijk goed door de bodem bewegen en ook via modderige bodem verspreiden.

Thallium wordt echter niet vaak door mensen gebruikt vanwege de extreem hoge toxiciteit. Vroeger werd het soms aangetroffen in pesticiden of rattengif, maar tegenwoordig is het verboden. Tegenwoordig zijn er enkele toepassingen van thallium in fotocellen, infrarood optische apparatuur, glasproductie en supergeleiders bij hoge temperaturen. Het is van groot belang dat fabrieken die met thallium werken, dit op een veilige en zorgvuldige manier verwerken om vervuiling van het milieu te voorkomen.

Wat zijn de gezondheidsrisico's van thallium?

Thallium is extreem toxisch voor mensen, dieren en planten. Het menselijk lichaam neemt thallium zeer goed op via de huid, de ademhalingsorganen en het maag-darmkanaal. Er is dus geen goede biologische barrière die bescherming biedt tegen de inname van thallium.

Thallium is uitgebreid gebruikt als vergif vanwege de extreme toxiciteit. Saddam Hussein heeft bijvoorbeeld veel dissidenten vergiftigd met thallium. Omdat het enige tijd duurt voordat het effect heeft, hadden sommige dissidenten het land al verlaten en dachten ze veilig te zijn.

Thalliumvergiftiging treedt op bij inname van thallium. Symptomen van thalliumvergiftiging zijn:

haarpijn;
buikpijn;
verlamming;
zenuw- en gewrichtspijn;
beschadiging van het zenuwstelsel;
hartfalen.

Inname van een grote dosis thallium leidt tot snelle dood. Kleine hoeveelheden thallium kunnen zich ophopen in het lichaam. Thallium kan aangeboren afwijkingen veroorzaken bij ongeboren kinderen. Extra voorzichtigheid is dus geboden voor zwangere vrouwen.