Czy ZeroWater usuwa rtęć?

Woda pitna może zawierać tylko 1 mikrogram rtęci na litr wody. Rtęć jest metalem ciężkim i znajduje się w naszej wodzie pitnej. Zbyt duże spożycie rtęci może stanowić zagrożenie dla zdrowia.

Czym jest rtęć?

Rtęć, zwana również srebrem płynnym, jest srebrzystobiałym metalem przejściowym. Jest to jedyny metal, który w temperaturze pokojowej ma postać ciekłą. Staje się metalem stałym dopiero w temperaturze -38,87 stopni Celsjusza. Jest dobrym przewodnikiem elektryczności, ale nie przewodzi dobrze ciepła. Stopy metali z rtęcią nazywane są „amalgamatami”. Rtęć znajduje się w układzie okresowym pierwiastków pod symbolem Hg i liczbą atomową 80.

W jaki sposób rtęć dostaje się do wody pitnej?

Wytyczne rel="noreferrer noopener" target="_blank">wytyczne WHO dotyczące jakości wody pitnej stanowią, że stężenie rtęci w wodzie pitnej nie może przekraczać 1,0 μg (mikrogramów) na litr. Rtęć może dostać się do wody pitnej na różne sposoby. Rtęć może być uwalniana podczas spalania paliw kopalnych, podczas wydobycia i spalania odpadów. Opadająca rtęć ostatecznie trafia do wód powierzchniowych.

Rtęć ma wiele zastosowań, chociaż ze względu na jej wysoką toksyczność coraz częściej wybierane są inne alternatywy. Na przykład większość współczesnych termometrów nie zawiera rtęci, ale alkohol. Rtęć znajduje się również w świetlówkach, energooszczędnych lampach oraz niektórych bateriach i pestycydach. Ze względu na wysoką toksyczność oparów rtęci, rtęć jest zakazana w większości zastosowań domowych, ale nadal jest szeroko stosowana w przemyśle. W związku z tym rtęć jest czasami uwalniana podczas przetwarzania odpadów przemysłowych, co sprawia, że woda z kranu staje się niezdrowa poprzez wody powierzchniowe.

Niektóre gatunki ryb są również źródłem rtęci. Ryby drapieżne, takie jak tuńczyk, miecznik i rekin, spożywają duże ilości rtęci poprzez łańcuch pokarmowy. Staraj się ograniczyć spożycie ryb o wysokiej zawartości rtęci i wybieraj zdrowsze produkty, takie jak łosoś, śledź i sardele.

Jaki wpływ na zdrowie ma rtęć?

W Chinach wierzyli kiedyś, że rtęć zapewnia nieśmiertelność: dlatego pierwszy cesarz Qin Shi Huangdi zmarł z powodu zatrucia rtęcią. Obecnie wysoka toksyczność rtęci jest powszechnie znana. Powtarzająca się ekspozycja na rtęć może powodować jej gromadzenie się w organizmie. Kiedy rtęć utlenia się we krwi, wiąże się z białkami w nerkach, gdzie może powodować poważne uszkodzenia. Rtęć jest również niebezpieczna dla:

• wątroby;
• mózgu;
• układu nerwowego.

Angielskie wyrażenie „mad as a hatter” (szalony jak kapelusznik) również wywodzi się z zatrucia rtęcią. Rtęć była kiedyś używana do rozluźniania futer zwierzęcych, a filc wytwarzano przy użyciu oparów rtęci. Kapelusznicy byli zatem narażeni na znaczne ilości rtęci, co powodowało uszkodzenia mózgu. Kobiety w ciąży powinny zwracać szczególną uwagę na spożycie rtęci. Zanim utlenianie rtęci we krwi zostanie zakończone, rtęć może przenikać przez barierę mózgowo-łożyskową. Rtęć może następnie gromadzić się w mózgu lub płodzie.

Rtęć, podobnie jak inne metale ciężkie, jest nieodwracalnym inhibitorem. Oznacza to, że nieodwracalnie uszkadza strukturę niektórych aminokwasów w białkach. Uszkodzenie to jest trwałe i nie można go naprawić.

Czy ZeroWater filtruje rtęć z wody wodociągowej?

Tak, ZeroWater filtruje 91% rtęci z wody wodociągowej. Pięciostopniowy system filtracji jonowej Premium usuwa więcej zanieczyszczeń niż standardowe filtry dwustopniowe. Podczas testu firma ZeroWater zleciła niezależnemu, certyfikowanemu laboratorium zewnętrznemu zbadanie 150 litrów przefiltrowanej wody (dwukrotnie więcej niż zalecane zużycie). Wyniki testów opierają się na protokole testowym NSF/ANSI dotyczącym urządzeń przepływowych dla zanieczyszczeń wymienionych w krajowych podstawowych normach dotyczących wody pitnej.